ثبت قابی از پرتوهای سبز رنگ مشکوک در آسمان هاوایی؛ ماجرا چیست؟ +تصویر
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۷۹۲۹۸
ایسنا نوشت: چندی پیش شلیک پیاپی نورهای سبز رنگ لیزری در آسمان جزایر هاوایی توجهها را به خود جلب کرد که در ابتدا متعلق به بیگانگان و فرازمینیها دانسته شد، اما ماجرا واقعا چه بود؟
در ۲۸ ژانویه در آسمان جزایر هاوایی چند نور سبز رنگ لیزر دیده شد که در آسمان شب جلب توجه میکرد و به شکل بیصدا مسیری به سمت افق را طی میکرد که یادآور فیلم مشهور ماتریکس بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این صحنه توسط دوربین یک تلسکوپ بر فراز بلندترین قله هاوایی ضبط شد.
خوشبختانه این نور متعلق به یک سفینه فضایی بیگانه نبود که به دنبال نشانههای حیات در زمین باشد.
در واقع به نظر میرسید این پرتوهای سبز مرموز، از یک ماهواره در حال چرخش آمده باشند.
در ابتدا، کارشناسان رصدخانه ملی نجوم ژاپن(NAOJ) که مالک این دوربین است، در توییتر اعلام کردند که این نور سبز احتمالاً از یک دستگاه راداری در یک ماهواره در مدار به نام ICESat-۲ آمده است.
ماهواره ICESat-۲ متعلق به ناسا است و از آن برای نظارت بر ضخامت یخهای روی دریا، صفحات یخی و جنگلهای زمین استفاده میشود.
اما رصدخانه ملی نجوم ژاپن به تازگی فیلم خود از این پرتوهای لیزری را بهروز کرده و گفته است که بر اساس مسیر این پرتوها، بعید است که متعلق به ماهواره ناسا بوده باشد.
طبق گفته دکتر مارتینو آنتونی جی، دانشمند ناسا که روی ICESat-۲ کار میکند، این کارِ ماهواره آنها نیست، بلکه توسط دیگران انجام شده است.
وی میگوید: همکاران من شبیهسازی مسیر ماهوارههایی را انجام دادند که ابزار مشابهی دارند و به احتمال زیاد این پرتوها متعلق به یک ماهواره چینی موسوم به Daqi-۱ است و از یکی از ابزارهای آن به نام ACDL آمده است.
ماهواره Daqi-۱ چین در آوریل سال گذشته پرتاب شد و مانند ماهواره ICESat-۲، یک ماهواره نظارت بر محیط جوی است.
این بدان معناست که برای نظارت بر سطح کربن جهانی و همچنین آلودگی اتمسفر، به دور زمین میگردد.
ماهواره Daqi-۱ حاوی پنج ابزار برای کمک به این کار است، از جمله ACDL که مخفف «لیدار شناسایی هواپخش و کربن»(Aerosol and Carbon Detection Lidar) است.
لیدار(Lidar) مخفف تصویربرداری لیزری، تشخیص و محدوده بندی است و کمی شبیه به سونار عمل میکند، اما به جای ارسال امواج صوتی برای نقشه برداری از یک منطقه، پرتوهای لیزری را ارسال میکند.
اعتقاد بر این است که همین لیزرها بودهاند که آسمان هاوایی را در شب ۲۸ ژانویه روشن کردهاند.
ابزار ACDL میتواند لیزرهای با طول موج دوگانه را در طول موجهای خاص به منظور شناسایی مولکولهای مختلف در جو زمین ارسال کند.
مدت زمانی که طول میکشد تا این پرتوهای لیزری بازتاب کنند، اطلاعاتی در مورد ترکیب جو و زمین ارائه میدهد.
به عنوان مثال، ACDL میتواند با انتشار دو لیزر متناوب در اطراف محدوده طول موج ۱۵۷۲ نانومتری، میزان CO۲ در جو زمین را تعیین کند.
بیانیه مطبوعاتی مارس ۲۰۲۱ از شرکت علوم و فناوری هوافضای چین که ماهواره Daqi را توسعه داده است، میگوید: ماهواره Daqi-۱ میتواند بر آلودگی ذرات ریز مانند PM۲.۵، گازهای آلاینده از جمله نیتروژن دی اکسید، گوگرد دی اکسید و ازن و همچنین غلظت کربن دی اکسید را نظارت کند.
چینیها میگویند هنوز روزهای اولیه ماموریت Daqi-۱ است و ما هنوز منتظر نتایج بررسیهای آن هستیم. اما اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این ماهواره تنها شروع برنامههای چین برای نظارت بر آلودگی هوا است.
در این بیانیه مطبوعاتی توضیح داده شده است: چین در آینده مجموعهای از ماهوارههای Daqi را تولید خواهد کرد که برای نظارت بر آلودگی جو، پشتیبانی از دادههای سنجش از راه دور برای مسئولان محیطزیست و همچنین حمایت از تحقیقات علمی در مورد تغییرات آب و هوای جهانی مورد استفاده قرار خواهند گرفت. ماهواره Daqi-۱ با ماهوارههای دیگر از جمله Daqi-۲ به منظور تحقق نظارت بر گازهای گلخانهای و کمک به چین در دستیابی به کاهش انتشار کربن، شبکه خواهد شد.
هنوز مشخص نیست که آیا این لیزرهای تشخیص جوی سبز رنگ با رسیدن چین به هدف خود رایجتر میشوند و مردم باید به دیدن این پرتوهای سبز رنگ در آسمان عادت کنند یا خیر.
منبع: خرداد
کلیدواژه: نور در آسمان نجوم برای نظارت یک ماهواره سبز رنگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۷۹۲۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فو فایتر؛ چشم تیزبین پنتاگون در مدار زمین برای ردیابی موشکها
آژانس توسعه فضایی (Space Development Agency) آمریکا به تازگی اعلام کرد که شرکت میلنیوم اسپیس سیستمز (Millennium Space Systems) قرار است ماهوارههای دفاع موشکی پروژه فو فایتر (FOO Fighter) را توسعه دهد. طی قراردادی به ارزش ۴۱۴ میلیون دلار، میلنیوم اسپیس سیستمز هشت ماهواره برای ارائه «کنترل آتش» سامانه دفاع موشکی زمینی را ارائه خواهد کرد.
به گزارش عصرایران، به طور کلی، کنترل آتش شامل فناوریهای مختلفی مانند رادار یا حسگرهای دیگر، کامپیوترها و تسلیحات را در یک سامانه منسجم ترکیب میکند که توانایی شناسایی تهدیدات و اهداف را فراهم کرده و سپس سلاحها یا دیگر اقدامات متقابل را به سمت آنها هدایت میکند.
تحویل فو فایتر تا سال ۲۰۲۷
میلنیوم اسپیس سیستمز که در مالکیت شرکت بوئینگ قرار دارد باید این ماهوارهها را تا سه ماهه اول سال ۲۰۲۷ تحویل دهد. این پروژه با نام کامل Fire-Control On Orbit-Support-To-The-War Fighter یا به اختصار فو فایتر بخش مهمی از زنجیره کشتار دفاع موشکی پنتاگون را تشکیل خواهد داد.
نمونه اولیه مجموعه ماهوارههای فو فایتر دارای دوربینهای الکترواپتیکال و فروسرخ برای ارائه گزینههای جدید کنترل آتش است.
حسگرهای کنترل آتش، آنهایی هستند که قادر به ردیابی اهداف با دقت بالا و ارائه مختصات دقیق برای جنگندهها یا سامانه تسلیحاتی روی زمین - در این مورد، رهگیرهای دفاع موشکی - هستند.
این ماهوارهها به شناسایی، هشدار و ردیابی دقیق تهدیدات موشکی پیشرفته، از جمله سامانههای موشکی ابرصوت کمک خواهند کرد. هدف نهایی افزایش قابلیتهای جهانی کنترل آتش است.
ماهوارههای فو فایتر با افزایش برد تشخیص موشکهای ابرصوت ارتفاع پایین، در مقایسه با موشکهای بالستیک قاره پیما، زمان هشدار را برای شناسایی و پاسخ به تهدیدات ابرصوت افزایش میدهند.
در شرایطی که در اصل شبیه به مجموعه لایه ردیابی (Tracking Layer) است، اما ماهوارههای فو فایتر مجزا هستند. مجموعه لایه ردیابی فقط برای نظارت بر موشکهای ابرصوت با قابلیت مانور بالا بهینه شده است.
به گفته درک تورنیر، مدیر آژانس توسعه فضایی، برنامه فو فایتر نمایشی عملیاتی از تلاشهای کنترل آتش ارائه میکند که جدا از تلاشهای جاری هشدار/ردیابی موشک و دفاع موشکی ما، اما مکمل آنها است.
ماهوارههایی برای افزایش قابلیت های دفاع موشکی
اگرچه جزئیات این پروژه بیشتر محرمانه باقی مانده است، درک تورنیر در جریان اجلاس نیروی هوایی ۲۰۲۳ فاش کرد که ماهوارههای فو فایتر برای نظارت بر چند تهدید نامشخص که مجموعه لایه ردیابی در حال حاضر به آنها رسیدگی نمیکند، توسعه مییابد.
تورنیر به این نکته نیز اشاره داشت که در صورت موفقیتآمیز بودن آزمایش، فناوری حسگر کنترل آتش در ترانش ۳ (Tranche ۳) و ترانش ۴ (Tranche ۴) مجموعه لایه ردیابی، ماهوارههایی که قرار نیست به ترتیب تا سال ۲۰۲۸ و ۲۰۳۰ پرتاب شوند، گنجانده میشود.
به گفته جیسون کیم، مدیرعامل میلنیوم اسپیس سیستمز، پروژه فو فایتر برای مقابله با تهدیدات پیشرفته طراحی شده است. این یک ماموریت حیاتی است که به محافظت از آمریکا و متحدان این کشور در برابر تهدیدات پیشرفته کمک خواهد کرد.
آژانس توسعه فضایی در درخواست اولیه خود قصد داشت توسعه ماهوارههای فو فایتر را به بیش از یک توسعه دهنده ارائه کند. با این وجود، این طرح تغییر کرده و میلنیوم اسپیس سیستمز به عنوان تنها توسعه دهنده این پروژه انتخاب شده است.
به گفته آژانس توسعه فضایی، این مرکز پیشنهادهای دریافت شده پس از فراخوان را ارزیابی کرده و تشخیص داد که انتخاب یک توسعه دهنده بهترین گزینه ممکن است.